Η μυωπία είναι μια διαθλαστική ανωμαλία που καθιστά δύσκολη την μακρινή όραση.
Σκεφτείτε το έτσι – όταν παρακολουθείτε μια ταινία στον κινηματογράφο, ο προβολέας ταινιών πρέπει να είναι εστιασμένος για να έχετε μια ωραία ευκρινή εικόνα στην οθόνη. Το μάτι μας λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Το φως διέρχεται από τον φυσικό φακό του ματιού μας όπως περνά μέσα από το φακό του προβολέα. Στη συνέχεια, το φως εστιάζει στον αμφιβληστροειδή στο πίσω μέρος του ματιού, όπως εστιάζει στην οθόνη του κινηματογράφου. Για καλή εστίαση πρέπει να υπάρχει σωστή απόσταση μεταξύ φακού και οθόνης.
Φανταστείτε εάν η απόσταση μεταξύ του προβολέα και της οθόνης ήταν πολύ μεγάλη: η εικόνα στην οθόνη θα ήταν θολή. Στη μυωπία οι διάφορες εισερχόμενες ακτίνες φωτός που δημιουργούν τα είδωλα των διαφόρων αντικειμένων που βλέπουμε, δεν εστιάζονται πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα όπως συμβαίνει στα εμμετρωπικά μάτια, αλλά μπροστά από αυτόν και έτσι τα αντικείμενα φαίνονται θολά.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της μυωπίας;
Τα συμπτώματα της μυωπίας στα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν το να κάθονται κοντά στην τηλεόραση ή στο μπροστινό θρανίο της σχολικής τάξης για να διαβάσουν τον πίνακα, να τρίβουν συχνά τα μάτια τους και να παραπονιούνται για κουρασμένα μάτια ή πονοκεφάλους. Ομοίως, τα συμπτώματα μυωπίας στους ενήλικες περιλαμβάνουν δυσκολία στην ανάγνωση πραγμάτων από απόσταση, όπως οι πινακίδες του δρόμου, πονοκεφάλους, κόπωση και καταπόνηση των ματιών.
Τι προκαλεί την μυωπία;
Το γιατί ορισμένοι άνθρωποι είναι μυωπικοί δεν είναι πάντα σαφές, και είναι πιθανό να εμπλέκονται διάφοροι παράγοντες που συνδιάζονται και προκαλούν την μυωπία όπως:
- Το αξονικό μήκος του ματιού είναι μεγαλύτερο από το φυσιολογικό (αξονική μυωπία)
- Η συνολική διαθλαστική δύναμη του οφθαλμού είναι αυξημένη (διαθλαστική μυωπία)
- Η κληρονομικότητα. Υπάρχει μια τάση η μυωπία να εμφανίζεται στις οικογένειες – εάν ο ένας ή και οι δύο γονείς έχουν μυωπία, τα παιδιά τους έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να γίνουν μυωπικά. Επίσης υπάρχουν συγγενής παθήσεις (όπως το συγγενές γλαυκωμα, αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας και η σφαιροφακία)
- η κοντινή εργασία όπως το διάβασμα και η χρήση οθονών (tablet, κινητό) και υπολογιστή
- ταυτόχρονες οφθαλμολογικές παθήσεις όπως συγγενές γλαυκωμα, σφαιροφακία και οπτική νευροπάθεια
Η μυωπία αρχίζει συνήθως στην ηλικία 10- 13 ετών (χωρίς να αποκλείεται η εμφάνιση σε μικρότερες ηλικίες), επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας και συνήθως σταθεροποιείται όταν το σώμα έχει ολοκληρώσει την ανάπτυξή του στα τέλη της εφηβείας έως τα μέσα της εικοσαετίας.
Πώς διορθώνεται η μυωπία;
- Με γυαλιά οράσεως
- Με φακούς επαφής
- Διαθλαστική χειρουργική με χρήση excimer laser
- Χειρουργική επέμβαση τοποθέτησης ενδοφακού μέσα στο μάτι.
Συζητήστε με τον οφθαλμίατρό σας για τις ανάγκες και τις προσδοκίες σας όσον αφορά την όρασή σας και να δείτε τι επιλογές είναι καταλληλότερες για εσάς.
Τι είναι η παθολογική μυωπία;
Στην παθολογική μυωπία πέραν της αντίληψης των μακρινών αντικειμένων να φαίνονται θολά, που είναι και το κύριο χαρακτηριστικό της ως διαθλαστική ανωμαλία, αναπτύσσονται συγκεκριμένες εκφυλιστικές αλλοιώσεις στους χιτώνες του ματιού. Η παθολογική μυωπία (ή μυωπική εκφύλιση) μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο και η εκφύλιση είναι προοδευτική και μειώνει την ικανότητα λειτουργίας των ιστών. Συνήθως εμφανίζεται σε άτομα που έχουν μυωπία άνω των 6.00D βαθμών, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε μάτια με λιγότερη μυωπία.
Τα άτομα με μυωπικές εκφυλιστικές αλλοιώσεις έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Ο κίνδυνος αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς κατά τη διάρκεια της ζωής σε άτομα με υψηλή μυωπία είναι περίπου 1 προς 20. Είναι σημαντικός λοιπόν ένας πλήρης οφθαλμολογικός έλεγχος, ειδικά η εξέταση βυθοσκόπησης για τον έλεγχο του αμφιβληστροειδούς.
Μυωπία και εγκυμοσύνη
Η εγκυμοσύνη είναι μια πολύ σημαντική περίοδος στη ζωή κάθε γυναίκας. Μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες ο οργανισμός και το σώμα της περνάει μέσα από μια διαδικασία αλλαγών των επί μέρους συστημάτων του. Μεταξύ αυτών των αλλαγών υπάρχει πιθανότητα να επηρεαστεί η όραση με πιο πιθανή αλλαγή την εμφάνιση μυωπίας ή την επιδείνωση της ήδη υπάρχουσας λόγω των ορμονικών αλλαγών. Επίσης μπορεί να παρατηρηθεί μεταβολή στην εστίαση και στην προσαρμογή. Τα προβλήματα αυτά συνήθως είναι παροδικά και η όραση επανέρχεται στη φυσική της κατάσταση μετά τον τοκετό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι απαραίτητη η οφθαλμολογική εξέταση καθώς είναι μια σημαντική προληπτική ενέργεια η οποία συνήθως δεν περιλαμβάνεται στον προγεννητικό έλεγχο.
Οι γυναίκες με μεσαία έως υψηλή μυωπία ανησυχούν για τις συνέπειες στα μάτια τους ενός δύσκολου ή ακόμη και ενός φυσιολογικού τοκετού γι’ αυτό και καταφεύγουν στην καισαρική τομή. Εδώ και χρόνια όμως οι έρευνες έχουν δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Οι στατιστικές σε ομάδες γυναικών με 4,5 έως -15,0 βαθμούς μυωπίας ακόμη και εκείνες με προϋπάρχουσες μυωπικές αλλοιώσεις του βυθού, ρήξεις ή αποκολλήσεις που αποκαταστάθηκαν με laser ή χειρουργικά, δεν παρουσίασαν επιδείνωση ή επανεμφάνιση αυτών των προβλημάτων μετά τον φυσιολογικό τοκετό.
Αξίζει να σημειωθεί τέλος πως οι γυναίκες εκείνες που σκέφτονται να πραγματοποιήσουν διαθλαστική επέμβαση με excimer laser για την διόρθωση διαθλαστικών ανωμαλιών, όπως μυωπία, υπερμετρωπία και αστιγματισμός, θα πρέπει να αποφύγουν την διαδικασία κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης (αλλά και κατά τον θηλασμό). Ο κυριότερος λόγος είναι οι μεταβολές στον κερατοειδή εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών, που καθιστούν το διαθλαστικό αποτέλεσμα μη προβλέψιμο. Μετά και τον θηλασμό, εφόσον ο κερατοειδής επανέλθει στην φυσιολογική του κατάσταση, μια τέτοιου τύπου επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά τον απαραίτητο προεγχειρητικό έλεγχο.
