Η ραγοειδίτιδα είναι φλεγμονή μέρους ή ολόκληρου του ραγοειδούς χιτώνα, ο οποίος βρίσκεται κάτω από τον λευκό (σκληρό) χιτώνα του ματιού.
- Αποτελείται από 3 μέρη:
- Την ίριδα (το χρωματιστό μέρος του ματιού)
- Το ακτινωτό σώμα
- Τον χοριοειδή χιτώνα
Τύποι ραγοειδίτιδας
Υπάρχουν 3 τύποι ραγοειδίτιδας και παίρνουν την ονομασία τους ανάλογα με το μέρος του ματιού που έχει προσβληθεί:
Πρόσθια ραγοειδίτιδα: Είναι η φλεγμονή της ίριδας (ιρίτιδα) ή φλεγμονή της ίριδας και του ακτινωτού σώματος (ιριδοκυκλίτιδα). Είναι ο πιο κοινός τύπος ραγοειδίτιδας, αντιπροσωπεύοντας το 75% των περιπτώσεων στους ενήλικες.
Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα: είναι η φλεγμονή στην περιοχή πίσω από το ακτινωτό σώμα και τον αμφιβληστροειδή. Τείνει να εμφανίζεται σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
Οπίσθια ραγοειδίτιδα: Πρόκειται για μια σοβαρή μορφή ραγοειδίτιδας που επηρεάζει το πίσω μέρος του ματιού, δηλαδή τον χοριοειδή και τον αμφιβληστροειδή, και μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την όραση.
Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να εμπλέκονται όλα τα στρώματα (φλεγμονή και των τριών τμημάτων) και τότε μιλάμε για πανραγοειδίτιδα. Αυτή η μορφή ραγοειδίτιδας μπορεί να απειλήσει την όραση και θα πρέπει να εξετάζεται χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Τι προκαλεί την ραγοειδίτιδα;
- Βακτηριακές, ιογενείς, μυκητιασικές και παρασιτικές λοιμώξεις όπως η τοξοπλάσμωση, ο απλός έρπης, ο έρπης ζωστήρας, η φυματίωση, η νόσος του Lyme και η σύφιλη
- Μια φλεγμονώδης ή αυτοάνοση πάθηση (όταν ο οργανισμός επιτίθεται στα ίδια του τα όργανα). Η θετικότητα HLA B-27 είναι η πιο κοινή συσχέτιση. Αυτό μπορεί επίσης να σχετίζεται με ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (αρθρίτιδα του κάτω μέρους της πλάτης), ψωρίαση ή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Άλλες συστηματικές παθήσεις που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα περιλαμβάνουν τη νόσο Behçet, τον λύκο και τη σαρκοείδωση.
- Η ανοσοανεπάρκεια σε ασθενείς με γνωστή υποκείμενη πάθηση όπως λευχαιμία, λέμφωμα, HIV/AIDS.
- κάποιος τραυματισμός στα μάτια ή χειρουργική επέμβαση
- το κάπνισμα αυξάνει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης ραγοειδίτιδας.
Πρέπει να τονιστεί ότι σε πολλές περιπτώσεις το πραγματικό αίτιο παραμένει άγνωστο, ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει τον ασθενή να λάβει την κατάλληλη θεραπεία για την περίσταση.
Συμπτώματα
-
Τα συμπτώματα μπορεί μπορεί να αναπτυχθούν ξαφνικά και περιλαμβάνουν:
- ερυθρότητα (κόκκινο μάτι)
- άλγος (πόνος)
- φωτοφοβία (μεγάλη ευαισθησία στο έντονο φως)
- θολή όραση
- μυοψίες (μαύρα στίγματα ή κινούμενα σύννεφα στην όρασή σας).
Διάγνωση
Χρειάζεται ένας ενδελεχής οφθαλμολογικός έλεγχος για να διαπιστωθεί ο τύπος της ραγοειδίτιδας και η πιθανή ύπαρξη κάποιας συνυπάρχουσας πάθησης. Οι εξετάσεις περιλαμβάνουν τις παρακάτω:
- Στοχευμένο λεπτομερές ιατρικό ιστορικό για άλλες ασθένειες ή προβλήματα υγείας που είχατε.
- Μέτρηση οπτικής οξύτητας
- Εξέταση με σχισμοειδή λυχνία
- Λεπτομερή εξέταση του βυθού του ματιού (βυθοσκόπηση) με τη χρήση μυδριατικών σταγόνων
- Απεικονιστικές εξετάσεις όπως Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT), φλουοροαγγειογραφία ή αγγειογραφία με ινδοκυανίνη (για την εξέταση των αμφιβληστροειδικών και χοριοειδικών αγγείων) και ακτινογραφίες.
- Εργαστηριακές εξετάσεις (αιματολογικές, βιοχημικές και ανοσολογικές)
Πώς αντιμετωπίζεται η ραγοειδίτιδα;
Η αντιμετώπιση της ραγοειδίτιδας εξαρτάται από τον τύπο και την αιτία της.
-
Η συνηθέστερη θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει:
- Αντιφλεγμονώδη και μυδριατικά κολλύρια
- Παραβόλβιες ή ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις στεροειδών
- Συστηματική χορήγηση φαρμάκων (στεροειδών ή άλλων ανοσοκατασταλτικών) από το στόμα
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο οφθαλμίατρός σας θα συνεργαστεί με έναν ρευματολόγο για να σας βοηθήσει στη θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γνωρίζετε ότι η ραγοειδίτιδα πρόκειται για μια πάθηση που πρέπει να αντιμετωπιστεί το γρηγορότερο δυνατόν για να αποφευχθούν μόνιμα προβλήματα και ότι ανάλογα τον τύπο της μπορεί να κρατήσει από μερικές εβδομάδες έως μερικά χρόνια.
